تبدیل پایان نامه به کتاب
عنوان کتاب:
تائوئیسم و قیاس آن با تصوف
نویسنده:
نادره استوار
فهرست مطالب
تائوئیسم – تائو سیته – لائوتسه
نقد و بررسی دینی
پیشینه و تعالیم مذهبی آیین تائوئیسم
اندیشه ی فلسفی دائو
جنبه سحر دائوئیسم
تائوئیسم در شکل دین و آیین خاص
ارواح هشتگانه لائوتسه
لائوتسه و فلسفه تائو ته چینگ
چوانگ تسه و مقالات او
تائو چیست
فلسفه و تعالیم تائو
جنبه های آیینی تائو
جنبه ی فلسفی یا صورت مثبت
اعتقاد به سحر و جادو
شخصیت چوانگ تزو
هایدگر و آموزه های تا ئو ئیسم
قیاس تائوئیسم با تصوف ابن عربی
تائوئیسم – تائوسیته – لائوتسه (Taoisme)
در زمان سلسه چو در چین باستان ،یک مکتب بسیار متفاوت از مکتب کنفسیوس محبوبیت بسیاری به دست آورد. منشا این مکتب که تائوئیسم نامیده شد در هاله ای از رمز و راز فرو رفته است . بر خلاف اندرز های روشن و قابل فهم مکتب کنفسیوس ، فلسفه تائوئیستی رازورانه و فهم آن مشکل است . اِبِری ، تائو به معنای راه را این چنین تعریف می کند : “نیرویی نامرئی وصف ناشدنی و غیر مادی که منشا تمام آنچه که هست یا رخ می دهد است .”
تائوئیست ها با این نیرو احساس نزدیکی می کردند و در پی درک جایگاه خود در طرح بزرگ طبیعت بودند .آموزگاران تائوئیست به پیروان خود توصیه می کردند که خود را تسلیم سیر عالم کنند .شعار آن ها وو-وِی بود ،یعنی هیچ کاری نکن . این لزوماً به معنای بی حرکت نشستن نبود (گرچه بعضی از تائوئیست ها چنین نیز می کردند) ، بلکه بی اعتنایی نسبت به فشار های اجتماعی بود .از نظر آنان خوشبختی در دست کشیدن از تلاش برای ثروت ، قدرت ، و منزلت اجتماعی نهفته بود .
در امور حکومتی ، دیدگاه تائوئیست ها درست در مقابل کنفسیوس بود .در حالی که کنفسیوس از مردمان نیک سرشت می خواست که وارد کار های حکومتی شوند تا آن ها را بهتر سازند ، تائوئیست ها از حکومت کناره می گرفتند و قانون طبیعی نظام عالم بیشتر مورد نظرشان بود تا اقتدار انسانی . تائوئیست ها عقیده داشتند که اگر قرار است حکومتی وجود داشته باشد ، پس بهترین حکومت ها حکومتی است که تسلطش به حداقل برسد
به عبارت بهترمیشود این تفکر را نقد دینی و تاریخی دینی کرد و در یه بخش تنظیم کرد .
نقد و بررسی دینی
در چین باستان مذاهب متعددی رواج یافت که از میان آنها می توان به تائوئیسم بعنوان یگانه مذهب اصیل چین که با سنت های فرهنگی چین رابطۀ عمیقی دارد، اشاره کرد. تائوئیسم مذهب پرستش چند رب النوع است و منشاء آن به پرستش افسون گری در بیش از دو هزارسال پیش بر می گردد. این مذهب همچنین از کیمیاگری و تئوری دائو ، منشاء گرفته است . کیمیاگری ابتدا در زمان کشورهای جنگجو در قرن پنجم قبل از میلاد ظهور یافت ، کیمیاگران وقت مدعی شدند که اگر کسی اکسیر حیات را بنوشد ؛ آسمانی خواهد شد وعمر ابدی خواهد داشت . این دلیل و منشاء اعتقاد تائوئیست ها به رب النوع ها و آسمانی شدن انسان محسوب می شود .
تئوری دائو سومین منشاء تائوئیسم به شمار می رود . در چین باستان این تئوری همانند تئوری ” رو” کنفوسیوس تاثیر گذار است . ، “لائو جی ” موسس تئوری دائو کمی قبل ازکنفوسیوس بنیادگذار تئوری ” رو” یعنی قرن 5 قبل از میلاد زندگی می کرد . تئوری دائو بدلیل وجود افکارشگفت انگیز موردپرستش کیمیاگران قرار گرفت . تائوئیسم در قرن دوم زمان “هان شرقی” امپراطور چین به یک مذهب مستقل تبدیل شد ، صدها سال بعد این دین به شاخه های فراوان تقسیم شد و تا قرن دهم شعبه های مختلف تائوئیسم نهایتا متعلق به دو شعبه ” شوان چن ” و ذن ئی ” بود ، شعبه “شوان چن” تحت تاثیر دین بودا قرار گرفته و به راهب شدن اهمیت می داد و شعبه “ذن ئی” حاوی مراسم ترساندن جن و شیطان بود .
تائوئیستها چند رب النوع را پرستش می کنند، سه ” چینگ ” یعنی یو چینگ ،سان چینگ وتای چینگ ارشدِ رب النوع های این مذهب هستند ، از میان آنان ” یو چینگ ” خدای معظم تائوئیسم است که منشاء و کنترل تمامی موجودات دانسته می شود . علاوه بر سه ” چینگ ” ، طبق افسانه های تائویستی رب النوع هائی نیز مسئول کارهای مختلف هستند از قبیل رب بانو مسئول اعطای فرزند ؛ رب عمر ، رب خوشبختی و حتی جن های فراوان . با وجود اینقدر رب النوع و جن ، فعالیتهای متنوعی برای برقراری ارتباط انسان با آنها لازم است . البته این مراسم به ریاست راهبان تائوئیست برگزار می شد. اکنون بسیاری از دانشمندان موافق این دیدگاه هستند که تائوئیسم در مقایسه با دیگر سنتها، زندگی اجتماعی و انسانی چینی های باستان را عمیق تر و گسترده تر منعکس کرده است . تائوئیسم همانند مذاهب دیگر برای پیروان خود راه نزدیکی خجستگی و پرهیز از بدبختی رامی آموزاند. شخص پس از مرگ احتمالا در بهشت از اغذیه لذیذ و گل های زیبا برخوردار میشود یا برای همیشه درآتش جهنم می سوزد . می توان گفت آرمان نهائی تائوئیسم تعقیب عمر ابدی و زندگی سعادت مند می باشد .
پیشینه و تعالیم مذهبی آیین تائوئیسم
اندیشه تائو همچون دیگر اندیشه ها و عقاید و مذاهب و ادیان تاریخ داراى تحولاتى بوده است. تائوییزم در دوران حیات و رشد خود سه مرحله را پشت سر گذاشته است:
- اندیشه فلسفی تائو
محصول فکری افرادی است که با اعتراض به تمدن بشری و مناسبات اجتماعی، از آن فاصله گرفته و انتقاد ات تندی را متوجه آن نمودند. در دوران لائوتسه با بهره گیری از این اندیشه اولیه سعی بر معرفی تائو شد درحالیکه خود لائو تسه تعریف آنرا امری غیر ممکن می داند.
اساس فلسفه تائو آنست که هرگاه شیء در مسیر طبیعی خود قرار بگیرد ، در نهایت تناسب و کمال حرکت کند و به مانعی هم برخورد نکند به تائو یا سعادت ابدی می رسد . تمام جهان و کائنات از سر همین روش و حرکت به تناسب و اعتدال رسیده اند. انسان نیز میتواند زندگانی خود را با تائو به توازن برساند و به عالیترین مراتب سعادت هستی برسد. در دیدگاه فلسفی تائوییزم، انسان صاحب اختیار است و میتواند راهی به غیر از تائو را در پیش بگیرد اما حاصل آن جز رنج نخواهد بود. حرکت در مسیر خلاف طبیعت ، انسان را فرسوده و پیر خواهد کرد در حالیکه آدمی تصور میکند از طبیعت برتر است و آنرا تسلیم خود می نماید. این خیالی باطل است زیرا طبیعت در مسیر خود مخالفان جریان خود را هلاک می نماید. طبیعت مهربان و نیکوکار نیست و هرکس با تائو مخالفت کند نابود میشود. از نظر تائوئیزم کسی که خودخواه است هرگز درخششی نخواهد داشت. آنکس که خود پسند است راه کمال را طی نمیکند. تائو یک حرکت آرام است و اصلا خروشی ندارد. آنچنان آرام که نه دیده و نه شنیده میشود. تنها در حالت کشف و شهود است که شناخته میگردد.